Ko_INSTALATIONS: Ko_mpozycja 1/ Ogród barbarzyńcy/ Zima

Na początku lat sześćdziesiątych opublikowany został zbiór esejów Zbigniewa Herberta pt. "Barbarzyńca w ogrodzie".
Każdy z rozdziałów dotyczy miejsc, we Włoszech lub Francji, gdzie pozostały ślady dawnych dążeń, wynikających z niemal organicznej potrzeby człowieka do TWORZENIA I PIĘKNA...

Dotykając geniuszu dawnej sztuki, podążając za myślą Herberta uzasadnienie możemy czuć się jak barbarzyńcy w ogrodach.

Ja jednak chcę nawiązać do tytułu, który spina zbiór. Potraktować go jako trampolinę, rodzaj odwróconej prowokacji.

Dziś rozglądając się wokół siebie trudno oprzeć się refleksji, że

błyskawiczny postęp, presja czasu, zaniedbania w edukacji kulturalnej ostatnich pokoleń w Polsce i brak dbałości o zachowywanie prostych zasad czystości natury w naszym kraju spowodowały, że teraz - mam wrażenie, wdarto się do ogrodów - już nie metaforycznie...

Otoczenie jest zdewastowanym ogrodem, sztuka, do której odbioru nie przygotowuje się młodych tak na serio staje się odległą galaktyką...

Degradacji ulega język, poziom kultury osobistej itd. Coraz bardziej powszechna ignorancja wobec wszechstronnej i rzetelnej wiedzy i mądrości, arogancja. Skutki tak powszechne, że potykamy się o nie na każdym kroku. To nie jest zło wieszczenie, a stwierdzenie oczywistego faktu.

"Instalacje" w przestrzeni natury jak krzywe zwierciadło pokazują kondycję wewnętrznych potrzeb (a więc i kondycję mentalną) anonimowych twórców brzydoty i dewastacji.

Paradoksalnie - sztuka współczesna nieprzystępna dla przeciętnego odbiorcy znajduje swe karykaturalne odbicie w galeriach lasów i pól, "ogrodów", które wobec działania barbarzyńców są bezbronne...

Zapraszam wszystkich do "Ogrodu barbarzyńcy". Wstęp wolny.